اعتياد به خوردن

۱. دانشجوئه اومده بود تو دفترم سوال کنه، تو نيم ساعتی که نشسته بود، بوي همبرگر و سيب زمينی تو کوله پشتيش، اطاقو پر کرد. بوي اين سيب زمينی های مک دانلد، مستقيمن رو مغز آدم کار ميکنه. عين اون کارتون عصاره ي تنبلی، اين بو مدام داشت منو خر ميکرد بپرم برم مک دانلد، فرايز بخرم که البته مقاومت کردم. خدا ميدونه چی ميزنن به اين سيب زمينيا يا به روغنش، که بوش همچين اثری رو مغز آدم داره.

۲. تو فروشگا هها، بسته ی ۱۲ تايی قوطی کوکا کولا، تقريباً چهار دلاره. همين محصول، تو قوطی تقريباً نصف، شیش تائيش، تقريباً همون قيمته! يعنی يه کاری ميکنن که با خودت ميگی مگه ديوونم شیش تایي رو بخرم. در صورتی که اون شيش تائيه، نه تنها شیش تاس، بلکه حجمشم نصفه، پس بايد قيمتشم نصف باشه. خلاصه اينکه، اگه بخای کم مصرف کنی، بايد بيشتر پول بدی. قانون اینه که شما بايد معتاد بشی به خوردن، هرچی بيشتر بهتر و ارزون تر.