Pages

Wednesday, January 27, 2010

حافظه ی مهاجر

مسن شدن خودت باورت ميشه، ولی باور بزرگ تر شدن و پير شدن عزيزايی که دير به دير مي بينيشون، خيلی سخته. تو حافظه ی آدم، هميشه اونايی که دوستشون داری، تو همون سن و شکلی که آخرين دفعه ديديشون، باقی ميمونن.

1 comment:

Mona said...

I wish we could change everything!