PhD

اينو ميگم که بدونين هيچوقت دير نيست. من ازهفته ی پيش، رسمن دوره ی دکترا مو شروع کردم. وقتی سه سال پيش، بعد از ده سال دوری ازدرس و مشق برگشتم دانشگاه، باورم نميشد که بتونم از پس درس ها و تحقيقم بر بيام ولی امروز، لذت کار تو آزمايشگاه و درس خوندن رو با هيچ چيز عوض نميکنم. درسته که سن که بالاتر ميره، حافظه ضعيف تر ميشه و درس خوندن به سادگيه بيست سالگی نيست ولی به هرحال شدنيه. بماند که اگه انگيزه و تشويقاي همسرم نبود تا اينجاش نمي اومدم. حالام اينو با شما تقسيم ميکنم که اگه گوشه ي دلتون يه علاقه ی کوچولو هست، ترديد و ترس رو کنار بذارين و بدونين که همه چيز شدنيه، فقط بايد بخواين و تصميم بگيرين.